Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας δημοσιογράφος για να αποκαλύψει την αλήθεια ενός γεγονότος;
Ιστορία: Μάρθη, σ’ αγαπώ… µε ακούς…
Η μία κόρη παιδιάτρου και δικηγόρου και φοιτήτρια ειδικής αγωγής με όνειρο να δημιουργήσει ένα νηπιαγωγείο ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Η άλλη φοιτήτρια Βαλκανικών και Σλαβικών σπουδών, με αγγελική φωνή και καταγωγή από Ιταλία. Δύο αχώριστες κολλητές που μεγάλωσαν μαζί, ερωτεύτηκαν μαζί, έκαναν σχέδια μαζί και πέθαναν μαρτυρικά μαζί.
Το λάθος τους;
Να εμπιστευτούν το κράτος και να ανέβουν στο πρώτο βαγόνι της μοιραίας αμαξοστοιχίας Intercity 62 που οδήγησε στον θάνατο 57 άτομα το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023. Η ημερομηνία που έμελλε να βυθίσει σε ατελείωτο πένθος τις οικογένειες της Μάρθης Ψαροπούλου και της Φραντζέσκας Μπέζας.
Την Κυριακή 10/11, η εφημερίδα Document έφερε στο φως συγκλονιστικά στοιχεία για το έγκλημα των Τεμπών: τα τελευταία λεπτά των επιβατών του πρώτου βαγονιού, οι οποίοι επέζησαν από τη σύγκρουση, αλλά κάηκαν ζωντανοί από τη φωτιά που αναπτύχθηκε, χάνοντας παράλληλα και το οξυγόνο τους.
Σε αυτά τα τρία λεπτά, ακούμε τα τελευταία λόγια της Φραντζέσκας Μπέζας στην καλύτερή της φίλη:
«Μάρθη, σ’ αγαπώ… µε ακούς… Μάρθη, σε αγαπώ»
Μια φωνή από τον τάφο η οποία μπαζώθηκε από τον ανακριτή, αλλά η οποία παρέμενε δυνατή και διαμαρτύρεται για την κρατική συγκάλυψη και το άδικο του θανάτου της.
Βέβαια, σε αυτό το άρθρο δεν θα μιλήσουμε για την εγκληματική αδιαφορία του κράτους, αλλά για τη θέση του δημοσιογράφου σε αυτό το ζήτημα μείζονος σημασίας. Ο Κώστας Βαξεβάνης έπραξε ορθώς κυνηγώντας την αλήθεια και στηλιτεύοντας αυτούς που θέλουν να την κρύψουν.
Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας δημοσιογράφος για να αποκαλύψει την αλήθεια ενός γεγονότος;
Ωστόσο, η αναζήτηση της αλήθειας πρέπει να γίνεται με σεβασμό στον ανθρώπινο πόνο και τη σύμφωνη γνώμη των άμεσα εμπλεκομένων που στη περίπτωσή μας είναι οι συγγενείς των θυμάτων.
Όπως αποκάλυψε ο Αντώνης Ψαρόπουλος, δικηγόρος και πατέρας της αδικοχαμένης Μάρθης, η οικογένεια του του και του Δημητρίου Μπέζα δεν ενημερώθηκαν πότε για το κυριακάτικο αυτό φύλλο, ούτε έδωσαν τη συγκατάθεση τους για τη δημοσιοποίηση των προσωπικών στοιχείων των παιδιών τους.
ΕλλάδαΠέθανe αγαπημένος ηθοποιός και πατέρας διάσημου Έλληνα τραγουδιστήΕλλάδα«Πνίγηκε» πασίγνωστη μεγάλη πόλη της Ελλάδας: Ποτάμια οι δρόμοι – Απελπισμένοι οι κάτοικοι δεν ξέρουν κατά που να κάνουν
Και αυτό μας φέρνει στο κρίσιμο ερώτημα: μέχρι ποια όρια φτάνει η δημοσιογραφία; Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας δημοσιογράφος για να αποκαλύψει την αλήθεια ενός γεγονότος;
Η σχέση μεταξύ της αναζήτησης της αλήθειας και του σεβασμού στον ανθρώπινο πόνο είναι μία από τις μεγαλύτερες ηθικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας δημοσιογράφος. Η αλήθεια είναι σκληρή και όχι εύκολη να την χωνέψει κάποιος και ο δημοσιογράφος καλείται να βρει την ισορροπία ανάμεσα στην επιθυμία να φέρει στο φως την πραγματικότητα και στον σεβασμό προς τα άτομα που επηρεάζονται από αυτήν.
Τα όρια που καθορίζουν τη σχέση δημοσιοποίησης της αλήθειας και σεβασμού στην ανθρώπινη τραγωδία
Η δημοσιοποίηση ευαίσθητων λεπτομερειών μπορεί να είναι αναγκαία για να κατανοήσει το κοινό την σοβαρότητα μιας κατάστασης, αλλά πρέπει να γίνει με προσοχή και κατανόηση.
Ειδικά όταν επιθυμεί να αποκαλύψει στοιχεία από ιστορίες προσωπικής τραγωδίας, όπως θύματα ατυχημάτων, βιασμών, ή άλλων κρίσεων, είναι απαραίτητο να σεβαστεί την αξιοπρέπεια των ατόμων και να ζητήσει τη συναίνεσή τους, αν είναι δυνατόν, πριν προβεί στη δημοσιοποίηση της προσωπικής τους ιστορίας. Αυτό περιλαμβάνει την ανάγκη να προστατεύονται τα θύματα από περαιτέρω έκθεση χωρίς την έγκρισή τους.
Οι άνθρωποι που πλήττονται μπορεί να είναι σε έντονη ψυχολογική και συναισθηματική φόρτιση. Η αναζήτηση της αλήθειας δεν μπορεί να γίνεται με τρόπο που να εκμεταλλεύεται τη δυστυχία των άλλων ή να την διογκώνει με σκοπό να προκαλέσει συναισθηματική αντίδραση ή να κερδίσει θεαματικότητα και εντυπωσιασμό.
Επιπλέον, ο δημοσιογράφος δεν είναι υποχρεωμένος να αποκαλύπτει τα πάντα την ίδια στιγμή. Ο τρόπος παρουσίασης και η χρονική στιγμή παρουσίασης των στοιχείων είναι σημαντικά να ληφθούν υπόψιν, ειδικά όταν αυτά τα στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεταγενέστερα, π.χ στο δικαστήριο.
Πράγματι, οι καταστάσεις είναι τόσο επώδυνες για τα εμπλεκόμενα άτομα που η ανάρτηση της αλήθειας σε μία χρονική στιγμή, η οποία δεν τους βρίσκει σύμφωνους μπορεί να προκαλέσει τεράστια ψυχολογική επιβάρυνση. Ο δημοσιογράφος πρέπει να σταθμίσει αν πρέπει να αναβάλει την έκθεση για να προστατεύσει τα θύματα από τον επιπλέον πόνο και να σεβαστεί τις επιθυμίες τους ή να αποφασίσει αν είναι απαραίτητο να παρέμβει άμεσα για το κοινό καλό.
Εν κατακλείδι, απέναντι σε θέματα τόσο φλέγοντα όπως την τραγωδία των Τεμπών, υπάρχει ηθική ευθύνη και ευαισθησία στην παρουσίαση των δεδομένων που συνθέτουν την αλήθεια για το τι συγκαλύφθηκε σε ένα πολύνεκρο έγκλημα.
Ο δημοσιογράφος που επιδιώκει την αλήθεια με σεβασμό στον ανθρώπινο πόνο πρέπει να διαθέτει ισχυρό αίσθημα ηθικής ευθύνης και να είναι πάντα προσεκτικός στο πώς η αλήθεια μπορεί να επηρεάσει τους ανθρώπους. Η αλήθεια δεν είναι απλώς η παρουσίαση των γεγονότων με τον πιο ωμό και ρεαλιστικό της τρόπο, αλλά η δυνατότητα να προάγει την ευαισθητοποίηση χωρίς να προκαλεί αδικαιολόγητο πόνο, με σεβασμό πάντα στις επιθυμίες των ανθρώπων που έχουν υποφέρει.
Αναζητώντας την αλήθεια με σεβασμό στον πόνο, ο δημοσιογράφος αναλαμβάνει την ευθύνη να μην εξαντλήσει τα όρια του «δικαιώματος στην ενημέρωση», αλλά και να προστατέψει τους ίδιους τους ανθρώπους.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Έχεις Γρατζουνιές στην Κεραμική σου Εστία; Δες το Απλό Κολπάκι που θα τις Εξαφανίσει!
