Ένα ειδικό αφιέρωμα έκανε η εκπομπή, Ενώπιος Ενωπίω, στον Βασίλη Καρρά στην τελευταία συνέντευξη που είχε δώσει στον Νίκο Χατζηνικολάου.
Ο αείμνηστος καλλιτέχνης έφυγε πριν από λίγες ημέρες από τη ζωή ύστερα από μάχη που έδινε με την υγεία του.
Φίλοι, συγγενείς, συνάδελφοι αλλά και ο κόσμος που τον αγάπησε μέσα από τα τραγούδια του «πόνεσε» με την απώλειά του!
«Είναι ένα μικρό βιβλίο όλο αυτό, θέλει μεγάλη ιστορία για να πω το τι αισθάνομαι. Βρήκα πόνο, στεναχώρια, μεγάλες χαρές. Μέχρι να σε βάλει ο κόσμος στο σπίτι του, να σε κάνει δικό του, τότε γίνεσαι μεγάλος που έλεγε και ο κ. Μάτσας. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να πετάει, τον πρόλαβα στο τσακ. Όταν είσαι αυτός που είσαι, όπως είσαι, όλα τα κερδίζεις. Και όταν λες αλήθεια. Για να πεις ένα ψέμα, έχεις άλλα δέκα από πίσω.
Κανένα ξεκίνημα δεν είναι απλό! Πήγαινα με τον αδελφό μου και κολλούσα τις αφίσες στον δρόμο και με είχε πιάσει η αστυνομία. Τίποτα δεν είναι τυχαίο! Έκανα τότε δύο και τρεις δουλειές. Στα πρώτα μου βήματα με είχε στηρίξει ο Μίμης Πλέσσας. Το τηλέφωνο δεν χτυπάει, ούτε η πόρτα αν δεν το χτυπήσεις εσύ.
LifestyleΌλοι χειροκροτούν τον Λάκη Λαζόπουλο: Είπε με το «γάντι» όσα κανείς δεν τόλμησε για τη Ζήνα ΚουτσελίνηΕλλάδαΚαιρός: Θα πνιγούν στις πλημμύρες: Έρχεται σε 48 ώρες η βροχή όλου του έτους – Αuτές είναι οι περιοχές που θα «βυθιστούν» στο νερό
Το 1959 ήμουν 8-9 χρονών, είχε βγει το τραγούδι του Καζαντζίδη το “Τελευταίο βράδυ μου”. Γίνεται ένας γάμος στο χωριό και μου είχε κολλήσει στο μυαλό. Κατεβήκαμε στη Θεσσαλονίκη και δεν το έβαλα κάτω, έκανα αμέτρητες δουλειές. Δεν άφηνα καμία να πέσει κάτω. Μετά έχασα τον πατέρα μου στα 17. Ήταν οικοδόμος και η μητέρα μου καθαρίστρια. Θύμωνε η μάνα μου όταν πήγαινα μαζί της στα σπίτια που καθάριζα, δεν ήθελε.
Είμαι σε ένα ταβερνάκι με τους φίλους μου και είχε βγει το τραγούδι “Δελφίνι, δελφινάκι”, και έτσι όπως τραγουδούσαμε μου είπε ένας που έπαιζε ακορντεόν να τραγουδάω. Ντρεπόμουν αλλά μέσα μου καιγόμουν! Ήταν ένα μαγαζί που είχε μισό πρόγραμμα με λαϊκό και θα έλεγα 5-6 τραγούδια. Η πρεμιέρα είχε τόσο κόσμο όσο είχα σήμερα. Ήρθε η αστυνομία, ήρθαν μηχανές. Έκλεισε ο δρόμος. Δεν μπόρεσαν να μπουν στο μαγαζί και συνέχιζε αυτό να γίνεται. Εκεί άρχισα να νιώθω μια φλόγα μέσα μου αλλά δεν μπορούσα να παρατήσω και την άλλη δουλειά (σσ. μηχανικός)».
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
“Σε αυτό το ταξίδι δεν θα σε πάρω μαζί μου” Το σπαρακτικό σημείωμα του Βασίλη Καρρά στη γυναίκα του
