Δυο χιλιάδες χρόνια μετά τη Σταύρωση του Ιησού, το Ακάνθινο Στεφάνι, το Τίμιο Ξύλο και η Χλαμύδα παραμένουν για να μας υπενθυμίζουν τον Γολγοθά, τον πόνο και την αδικία. Ωστόσο, ταυτόχρονα συμβολίζουν την Ανάσταση, την ελπίδα και τη δύναμη.
Αυτά τα αντικείμενα είναι μέρος των Άχραντων Παθών του Κυρίου: τμήματα του ακάνθινου στεφάνου, κομμάτια του Τιμίου Ξύλου και του Σπόγγου, καθώς και κομμάτια της Χλαμύδας από το φρικτό πάθος του Ιησού Χριστού.
Αυτά τα αντικείμενα, που φυλάσσονται στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας, αποτελούν θησαυρό και καύχημα του μοναστηριού. Η δωρεά των Θωμά και Δημήτριου Παλαιολόγων προς τον κτήτορα της μονής, Όσιο Λεόντιο, αναδεικνύει μια πράξη γενναιοδωρίας και ευγνωμοσύνης.
Ο Ηγούμενος της Μονής, Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πουλής, οδηγεί ευγενικά τους επισκέπτες στην ιερή μονή, με λεπτομερή αφήγηση της ιστορίας της και αναφορά σε θαύματα που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της προσκύνησης των Άχραντων Παθών.
Το Ακάνθινο Στεφάνι έχει καταστεί σύμβολο στην Ορθόδοξη Εικονογραφία, αντιπροσωπεύοντας την πίστη και την αφοσίωση των πιστών.
Σύμφωνα με την παράδοση, το Ακάνθινο Στεφάνι βρέθηκε στο λόφο του Γολγοθά, συνοδευόμενο από τα καρφιά της Σταύρωσης και τον Τίμιο Σταυρό, αναδεικνύοντας την ιερή σημασία αυτών των αντικειμένων.
Σήμερα, οι ευλαβείς έχουν τη δυνατότητα να προσκυνήσουν μέρος του Ακάνθινου Στεφάνου στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας.
LifestyleΦΙΛΕ ΜΟΥ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣMediaΤασούλα Διονυσίου: Ποια ήταν η μοναχοκόρη του Στράτου; Το πρόωρο τέλος, η ειρωνεία της τύχης και ο Γολγοθάς της οικογένειας
Η ευγνωμοσύνη των Παλαιολόγων για την αγιότητα του Λεοντίου ήταν τόσο μεγάλη που πρόσφεραν στη μονή τα Άχραντα Πάθη του Χριστού, τα οποία συντηρούνται ακέραια μέχρι σήμερα.
Σε μια υστεροβυζαντινή κασέλα και σε λείαν πετρόκολλη κατασκευή από τον ιερό τάφο, διαφυλάσσονται μεγάλα αξιοσέβαστα κομμάτια Τίμιου Ξύλου, Ακάνθινου Στεφάνου, Χλαμύδας και Σπόγγου.
Οι πιστοί της περιοχής τιμούν με μεγάλη ευλάβεια αυτόν τον μεγάλο θησαυρό της πίστης, καθώς όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες όπως επιδημίες, ξηρασίες ή άλλα προβλήματα, ζητούν τη μεταφορά των «Αγίων Παθών» στο χωριό τους, με τα αποτελέσματα να είναι άμεσα θετικά. Τα θαύματα που συμβαίνουν σε ασθενείς ακόμα και ενώπιον των προσκυνητών είναι αρκετά.
Η αρχική Μονή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ καταστράφηκε δύο φορές από τους Τούρκους, το 1500 και το 1620. Μετά τη δεύτερη καταστροφή αυτή, κτίστηκε η μονή στη σημερινή της τοποθεσία, κοντά στον Σελινούντα, εις μνήμην των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, και έγινε γνωστή ως Μονή των Ταξιαρχών. Καταστράφηκε ξανά το 1772 από τους Ορλωφικούς.
Σε διάστημα τριών ετών, δηλαδή από το 1775, κτίστηκε η σημερινή μορφή της Μονής. Από το σχέδιο του B.G. Barsky, γνωρίζουμε την προηγούμενη μορφή της. Το καθολικό είναι σε σχήμα σταυρού, τετρακίον, με καμαρωτή οροφή και οκταγωνική κύρωση, ενώ διακοσμείται με αγιογραφίες των Δ.Κ.Φάνελλη, Α. Μανέλη και Ι. Οικονόμου.
