Ο Σταύρος Ξενίδης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 8 Μαρτίου το 1923. Ήταν ένας σπουδαίος Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της μικρής οθόνης. Παντρεύτηκε την επίσης ηθοποιό Μαργαρίτα Λαμπρινού. Ο σπουδαίος ηθοποιός έχει αφήσει τη δική του παρακαταθήκη στον καλλιτεχνικό χώρο στη χώρα μας. Το κοινό τον αγάπησε αμέσως και συνεργάστηκε στην πορεία του με πολύ μεγάλα ονόματα του θεάτρου και του κινηματογράφου. Ο Σταύρος Ξενίδης ήταν δύο φορές παντρεμένος με την ίδια γυναίκα αφού όπως λένε έσμιξαν 20 χρόνια μετά το χωρισμό τους και αποφάσισαν να περάσουν μαζί το υπόλοιπο της ζωής τους. Έζησε τις τελευταίες του μέρες σε οίκο ευγηρίας αφού η κατάσταση της υγείας του δεν ήταν καλή λόγω συχνών εγκεφαλικών που περνούσε. Απεβίωσε τον Νοέμβριο του 2008.
Η χρυσή εποχή του παλιού κινηματογράφου έχει να θυμάται πολλές αναφορές από τον Σταύρο Ξενίδη. Το θεατρικό κοινό ήταν επίσης ένας χώρος ο οποίος τον αποθέωνε συχνά, καθώς οι συμμετοχές του σε έργα έμεναν αξέχαστες. Αναλάμβανε κυρίως δεύτερους ρόλους, αλλά ποτέ δεν πέρναγε απαρατήρητος. Ήταν ένας από τους φίλους (ο συνταγματάρχης) της περιβόητης αντροπαρέας του Γιώργου Κωνσταντίνου στην ταινία «Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα».Ήταν ο κύριος Χαραλαμπίδης στο πλευρό του Παπαμιχαήλ στην ταινία «Μοντέρνα Σταχτοπούτα» και το δεξί χέρι του Κωνσταντάρα στην «Κόρη μου τη Σοσιαλίστρια».
Ενσάρκωσε επίσης τον Ιωάννη Κωλέττη στη «Μαντώ Μαυρογένους», αλλά και τον ψυχίατρο στην ταινία «Αγάπησα μια πολυθρόνα». Ένας από τους ρόλους του που ξεχώρισε ήταν στην ταινία «Η Βουλευτίνα» με τη Ρένα Βλαχοπούλου, όπου έπαιξε τον Περικλή Αράπη, τον αρραβωνιαστικό της Ρένας, που προσπαθούσε να εκλεγεί βουλευτής. Διέπρεψε όμως και στη ταινία “Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα” ως φίλος του Αντωνάκη, υποδυόμενος τον στρατιωτικό που τα έλεγε “τσεκουράτα”…
Ο Σταύρος Ξενίδης γνώριζε από μικρός ότι πρόκειτο να γινόταν ηθοποιός. Ήταν μία βαθιά επιθυμία η οποία έγινε και πράξη, αν και κρυφά από τους γονείς του. Η ανακοίνωση της απόφαφής του θα γινόνταν αργότερα, όταν θα είχε ήδη εδραιωθεί στον θέατρο ως ηθοποιός. Ο Σταύρος Ξενίδης γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου του 1923 στην Κωνσταντινούπολη, ενόσω οι γονείς του είχαν πάρει το δρόμο της προσφυγιάς προς την Ελλάδα. Ο πατέρας του, είχε γεννηθεί στην Άγκυρα και η μητέρα του στην Καισαρεία.Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας, που αρχικά εγκαταστάθηκε στο Κουκάκι και το 1927 μετακόμισε στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπου μεγάλωσε ο Σταύρος.
«Πολλοί συγγενείς μας, τότε μας έλεγαν ότι πήγαμε στην άκρη του Θεού, σε λίγα χρόνια όμως, μετάνιωσαν που δεν είχαν ακολουθήσει το παράδειγμα μας, γιατί η Φιλαδέλφεια έγινε πολύ όμορφη» ανέφερε σε συνέντευξή του.
Αφού ολοκλήρωσε το δημοτικό στη γειτονιά του, φοίτησε για τις 4 πρώτες τάξεις στη Λεόντειο σχολή αλλά στην 5η Γυμνασίου άρχισε η γερμανική κατοχή και την εποχή της συνέχισε τη σχολική του ζωή σε έναν όροφο πάνω από ένα κινηματογράφο. Εκεί το μάθημα γινόταν μετά βίας, μόνο και μόνο για να μπορέσουν οι μαθητές να ολοκληρώσουν τις τελευταίες τους χρονιές και να πάρουν το απολυτήριο.
Μετά το σχολείο ξεκίνησε να εργάζεται ως υπάλληλος σε εμπορικό κατάστημα. Για την εποχή ήταν μια καλή δουλειά με προοπτικές να αποκτήσει κάποτε τη δική του επιχείρηση. Μόνο που είχε άλλα σχέδια, καθώς από μικρός ήθελε να γίνει ηθοποιός. Δεν τολμούσε όμως να το πει στους γονείς του, που φυσικά δε συμφωνούσαν. Κανείς γονιός εκείνη την εποχή δεν ήθελε το παιδί του να γίνει ηθοποιός.
Ο πατέρας του Σταύρου Ξενίδη ήταν κάθετος ως προς την απόφασή του να γίνει ο γιος του επίσης γιατρός. Όταν ο Σταύρος Ξενίδης αρνήθηκε πεισματικά και τελικά ενσωματώθηκε στο χώρο του θεάτρου, βρισκόταν πολύ συχνά σε διαμάχη με τον πατέρα του.
LifestyleΈκτακτo: Θρήνος – Νεkρός σε τροχαίο γνωστός Έλληνας τραγουδιστήςMediaΌλο το διαδίκτυο μιλάει σήμερα για αυτά που είπε ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο
«Ο πατέρας έβαζε πάνω από όλα τη λογική και η λογική λέει ότι ένας ηθοποιός έχει πιθανότητες 50-50%, να πεινάσει. Γιατί ποτέ δεν ξέρει τι του ξημερώνει η επόμενη μέρα, αν θα βρει δουλειά, αν θα πάει καλά η παράσταση, τι θα κάνει την επόμενη σαιζόν. Είναι ένα “τσιγγάνικο επάγγελμα» είχε πει σε συνέντευξη του όταν ήταν πια καταξιωμένος ηθοποιός. Ωστόσο το πεπρωμένον φυγείν αδύνατο και ο Ξενίδης γράφτηκε κρυφά στη Δραματική Σχολή του Καρόλου Κουν, όπου είχε δάσκαλο, τον μετέπειτα συνεργάτη του, Βασίλη Διαμαντόπουλο.
Ο Σταύρος Ξενίδης το 1944 πήρε μέρος στην παράσταση «Στο βυθό», αλλά η σεζόν δεν ολοκληρώθηκε λόγω των Δεκεμβριανών. Δύο χρόνια αργότερα κλήθηκε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία και το έκανε και με το παραπάνω, καθώς φόρεσε το χακί για 4 χρόνια.
«Απέλυαν σταδιακά τους στρατιώτες, για να μη δημιουργηθεί κοινωνικό πρόβλημα. Εγώ ήμουνα από τους τελευταίους, γιατί σαν αποθηκάριος έπρεπε να παραδώσω». Μόλις απολύθηκε άρχισε την πορεία του στο θέατρο Μουσούρη, όπου παρέμεινε για 26 χρόνια, χαρακτηρίζοντας την επαφή του με τον ίδιο τον Μουσούρη, ως την «πιο ευτυχισμένη, θεατρικά, περίοδο της ζωής του».
Το 1954 έπαιξε στην πρώτη του κινηματογραφική ταινία την «Ωραία των Αθηνών».
Ο πατέρας του έφυγε από τη ζωή το 1947 και δεν πρόλαβε να δει τον γιο του να καταξιώνεται ως ηθοποιός.
Τέλος, ο γνωστός ηθοποιός ήταν ένας από τους καταξιωμένους ηθοποιούς της γενιάς του. Συμμετείχε σε πολλές αξιόλογες παραγωγές και έγινε γνωστός κυρίως μέσω των ταινιών του. Έβαλε το δικό του λιθαράκι στον καλλιτεχνικό χώρο.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Ο Έλληνας ηθοποιός που πέθανε πάνω στη σκηνή ενώ το κοινό τον αποθέωνε
Πέθανε τόσο νέος αγαπημένος Έλληνας ηθοποιός