Ο σπουδαίος ηθοποιός, Κώστας Καζάκος, παρέμεινε νοσηλευόμενος τον τελευταίο καιρό στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός λόγω σοβαρών αναπνευστικών προβλημάτων. Η κατάσταση της υγείας του χειροτέρευσε και, στα 87 του χρόνια, έχασε τη μάχη. Παρόλο που ο Καζάκος νοσούσε από κορονοϊό, τα συνδυαστικά προβλήματα υγείας του οδήγησαν στην εξάντληση του οργανισμού του.
Ο Κώστας Καζάκος αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την παράσταση «Ματωμένα Χώματα» της Διδώς Σωτηρίου τον περασμένο Απρίλιο, καθώς η υγεία του ήταν ήδη επιβαρυμένη. Αντικαταστάθηκε τότε από τον Νικήτα Τσακίρογλου, ωστόσο δεν κατάφερε ποτέ να επιστρέψει στο θεατρικό σανίδι που τόσο αγαπούσε.
Κώστας Καζάκος: Η στροφή στην καριέρα του
Ο Κώστας Καζάκος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας το 1935. Ο ηθοποιός όταν ενηλικιώθηκε αποφάσισε να βρει την τύχη του στην Αθήνα και έτσι εγκαταστάθηκε στην πρωτεύουσα για να σπουδάσει παιδαγωγός. Λόγω των αριστερών φρονημάτων του πατέρα του όμως όταν πήγε να γραφτεί στο πανεπιστήμιο για να σπουδάσει στην Παιδαγωγική Σχολή τού ζήτησαν χαρτί κοινωνικών φρονημάτων. Επειδή δεν είχε, δεν του επέτρεψαν την εγγραφή του. Έτσι αποφάσισε να σπουδάσει στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (1953-1956) και αργότερα στην Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1954-1957). Μάλιστα από το θέατρο Τέχνης αποφοίτησε ως μεγάλο ταλέντο, γεγονός που απέδειξε αμέσως, όταν έπαιξε για πρώτη φορά σε θέατρο και συγκεκριμένα στο έργο του Μπρεχτ «Ο κύκλος με την κιμωλία». Λίγο καιρό πριν και συγκεκριμένα το 1956 είχε κάνει και το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην σατιρική ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου «Η αρπαγή της Περσεφόνης», σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη κερδίζοντας τις εντυπώσεις.
Κώστας Καζάκος: Οι δουλειές πριν το τέλος του
Πολύ σημαντικό γεγονός στην καριέρα του ήταν το εξής: Τον Ιούλιο του 2021 είχε κάνει πρεμιέρα με τη μουσικοθεατρική παράσταση “Πως να σωπάσω”, που δεν είχε προλάβει, λόγω καραντίνας, να παρουσιαστεί το χειμώνα στο θέατρο Τζένη Καρέζη. Όπως είχε σχολιάσει ο ίδιος, η παράσταση «βγήκε λεύτερη» στα θερινά θέατρα της χώρας, αρχής γενομένης από το θέατρο Βράχων, την Παρασκευή 2 Ιουλίου 2021. Έμελλε να είναι η τελευταία φορά που πατούσε στο θεατρικό σανίδι που τόσο αγαπούσε!
Ακολούθησαν σπουδαίοι ρόλοι σε έργα σπουδαίων συγγραφέων όπως ήταν ο Ιάκωβος Καμπανέλλης («Η αυλή των θαυμάτων»), ο Άρθουρ Μίλερ («Ψηλά απ’ τη γέφυρα»), ο Κάρλο Γκολντόνι («Λοκαντιέρα»), ο Ζαν-Πολ Σαρτρ («Νεκροί χωρίς τάφο»), ο Τενεσί Ουίλιαμς («Γυάλινος Κόσμος»). Στο θέατρο Τέχνης έπαιξε αρχαίο δράμα όπως έργα του Σοφοκλή («Αντιγόνη») και του Αριστοφάνη («Όρνιθες»). Συνεργάστηκε με σημαντικούς θιάσους της εποχής όπως εκείνοι της Κυρίας Κατερίνας, του Αλέκου Αλεξανδράκη, της Άννας Συνοδινού και της Έλλης Λαμπέτη.
Το κινηματογραφικό πανί τον τραβούσε σαν μαγνήτης και έτσι καθιερώθηκε και στον χώρο της έβδομης τέχνης παίζοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε σπουδαίες ταινίες. Ανάμεσά τους: «Το μπλόκο» του Άδωνι Κύρου (1965), «Το παρελθόν μίας γυναίκας» (1968) του Γιάννη Δαλιανίδη, «Η λεωφόρος του μίσους» (1968) και «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα» (1969) του Νίκου Φώσκολου, «Κονσέρτο για πολυβόλα» (1967) και «Μια γυναίκα στην Αντίσταση» (1970) του Ντίνου Δημόπουλου, «Λυσιστράτη» (1972) του Γιώργου Ζερβουλάκου, «Ιφιγένεια» (1977) του Μιχάλη Κακογιάννη, «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» (1980) του Νίκου Τζήμα, «Ο δραπέτης» (1991) του Λευτέρη Ξανθόπουλου και πολλές ακόμα.
Ένας από τους σημαντικούς σταθμούς της καριέρας του όμως ήταν η ταινία «Κοντσέρτο για πολυβόλα» το 1967 όπου και γνώρισε και ερωτεύτηκε παράφορα τη μετέπειτα σύζυγό του Τζένη Καρέζη.
Κώστας Καζάκος: Η λατρεία του στην Καρέζη
Ο Κώστας Καζάκος λάτρεψε παράφορα την πασίγνωστη ηθοποιό. Ο έρωτας της Τζένης Καρέζη με τον Κώστα Καζάκο, όπως έγραφε παλιότερα το Καρφί, ξεκίνησε με μία παρτίδα τάβλι στα γυρίσματα της ταινίας «Κοντσέρτο για Πολυβόλα» στον Ισθμό της Κορίνθου. «Αργούσε το γύρισμα, κάτσαμε δύο-τρείς ώρες να περιμένουμε. Καθόμασταν κάτω από μία ελιά και παίζαμε τάβλι. Ήταν ταβλαδόρισσα η Τζένη. Μανιακή ταβλαδόρισσα. Μεγάλη παρτίδα τάβλι! Τράβηξε 27 χρόνια!», είχε πει ο Κώστας Καζάκος στην κάμερα της εκπομπής «Η Μηχανή του χρόνου». Η ταινία δεν ήταν η πρώτη συνάντηση της Τζένης με τον Καζάκο.
Η πρώτη συνάντησή τους ήταν σε ένα ραδιοφωνικό θέατρο και η άλλη σε μία ταινία του Ερρίκου Θαλασσινού. Δύο συναντήσει όμως που (όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο Κώστας Καζάκος) «ήταν σαν να μην είχαν συμβεί ποτέ». Ήταν Οκτώβριος του ‘67. Έναν χρόνο αργότερα, ανέβαιναν τα σκαλιά της εκκλησίας. Από τη λιτή τελετή, στον Άγιο Χαράλαμπο της γειτονιάς τους, απουσίαζαν οι φωτογράφοι ενώ καλεσμένοι ήταν μόνο στενοί φίλοι και συγγενείς.
Η Τζένη Καρέζη είχε επιλέξει ένα μίνι νυφικό ενώ τα μαλλιά της στόλιζαν λευκά λουλούδια. Μετά τον γάμο ακολούθησε γεύμα στη βεράντα του σπιτιού του ζευγαριού. «Θα ήθελα να είχα γνωρίσει πιο πριν τον Κώστα. Να είχα κερδίσει τα χαμένα χρόνια. Τίποτα άλλο. Βλέπεις εγώ σε όλη μου τη ζωή περίμενα τον Κοζάκο. Δεν τον είχα βρει και περιπλανιόμουν», είχε εξομολογηθεί η ίδια.
LifestyleΌλοι χειροκροτούν τον Λάκη Λαζόπουλο: Είπε με το «γάντι» όσα κανείς δεν τόλμησε για τη Ζήνα ΚουτσελίνηΕλλάδαΚαιρός: Θα πνιγούν στις πλημμύρες: Έρχεται σε 48 ώρες η βροχή όλου του έτους – Αuτές είναι οι περιοχές που θα «βυθιστούν» στο νερό
Τον Απρίλιο του 1969 η ευτυχία του ζευγαριού ολοκληρώθηκε με τον ερχομό του γιου τους Κωνσταντίνου. «Τα πιο συγκινητικά Χριστούγεννα ήταν εκείνα του ‘ 69. Είχα γεννήσει τον γιο μου και ήταν κάπου 8-9 μηνών. Αυτή η αίσθηση, ότι ένα μωράκι ήταν δίπλα στο δέντρο το χριστουγεννιάτικο, ήταν καταπληκτική. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα πρώτα Χριστούγεννα με το παιδί μου», είχε παραδεχτεί η Τζένη Καρέζη σε μία από τις σπάνιες τηλεοπτικές της εμφανίσεις.
Η Καρέζη διαγνώστηκε με καρκίνο τη θεατρική χρονιά 1988-69 όταν πρωταγωνιστούσε στην παράσταση «Βυσσινόκηπος» του Τσέχοφ μαζί με τον Κώστα Καζάκο. Οι παραστάσεις του ζευγαριού διακόπηκαν και η ηθοποιός ταξίδεψε στο εξωτερικό για εξετάσεις. Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει… Τον Μάιο του 1992, δύο μήνες πριν από τον θάνατό της, η Τζένη Καρέζη ανέφερε σε επιστολή της προς τον Τύπο: «Θέλω να ζω με τους δικούς μου”, θέλω να κάνω τη λατρεμένη μου δουλειά. Θέλω να προσφέρω. Να αγαπώ και να με αγαπούν. Δεν χάνονται αυτά. Δεν πρέπει να χαθούν. Δεν θέλω να χαθούν. Και πάντα θα ελπίζω». Και τελικά, το ζευγάρι το χώρισε μόνο ο θάνατος.
Κώστας Καζάκος: Ο δεύτερος γάμος και το μοιραίο τέλος του
Το 1997, πέντε ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο της Καρέζη, ο Κώστας Καζάκος γνώρισε και παντρεύτηκε μία άλλη Τζένη, την ηθοποιό Τζένη Κόλλια με την οποία αποφάσισαν πως ήθελαν να αποκτήσουν πολλά παιδιά. Μαζί λοιπόν απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Αλέξανδρο που γεννήθηκε το 1997, την Αρτέμιδα-Γεωργία που ήρθε στον κόσμο έναν χρόνο μετά, την Ηλέκτρα που γεννήθηκε το 2002 και τη Μάγια που ολοκλήρωσε την ευτυχία του ζευγαριού το 2008. Στο μεταξύ όμως, το ζευγάρι πέρασε μία πολύ μεγάλη δοκιμασία και τον ανείπωτο πόνο του να χάσει ένα παιδί, τη δευτερότοκη Αρτέμιδα η οποία στην ηλικία των μόλις οκτώ μηνών, αμέσως μετά τη βάπτισή της, διαγνώστηκε με μία σπάνια ασθένεια. Έφυγε από τη ζωή στις 25 Ιουνίου 1999 βυθίζοντας το ζευγάρι στο απόλυτο πένθος. Στάθηκαν όμως ξανά όρθιοι και απέκτησαν άλλες δύο κόρες που τους έκαναν περήφανο κάθε μέρα όπως και τα υπόλοιπα παιδιά τους.
Ο Κώστας Καζάκος ήταν ένας καταξιωμένος ηθοποιός που τον λάτρεψαν όλοι. Έζησε δύσκολα χρόνια αλλά οι κόποι του σίγουρα ανταμείφθηκαν. Χωρίς αυτόν ο ελληνικός κινηματογράφος θα ήταν φτωχότερος.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
ΕΦΥΓΕ ΤΩΡΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΕΚΤΑΚΤΟ ΤΗΝ ΒΛΕΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ
