Ο Δημήτρης Μπισλάνης ήταν ένας από τους αγαπημένος ηθοποιούς με καταγωγή από τη συμπρωτεύουσα, τη Θεσσαλονίκη. Χαρακτηριστικό για αυτόν είναι ότι φέρει το ψευδώνυμο του “κακού” του ελληνικού κινηματογράφου. Οι ρόλοι του μιλούσαν πάντα για έναν βαρύ μάγκα και μαφιόζο άνθρωπο της νύκτας και παρόλο που η πορεία του στο χώρο της υποκριτικής ήταν σύντομη, κατάφερε να συμμετάσχει σε περίπου 80 ταινίες. Δυστυχώς, έφυγε πολύ νωρίς, καθώς ήταν μόνο 44 ετών. Άφησε πίσω του μεγάλες επιτυχίες ως παρακαταθήκη.
Ο Δημήτρης Μπισλάνης γεννήθηκε το 1933. Ήταν ένας αξιόλογος καρατερίστας, που δυστυχώς δεν πρόλαβε να προσφέρει όσα ήθελε και μπορούσε μέσα από την υποκριτική του δύναμη, αφού έφυγε πολύ νέος ενώ δεν είχε παιδιά.
Η γενέτειρα του ήταν η Θεσσαλονίκη και φοίτησε στην Αθήνα στη Δραματική Σχολή Εθνικού Ωδείου. Η πρώτη του θεατρική εμφάνιση ήταν το 1961 στο έργο «Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε» με τον θίασο του Δημήτρη Μυράτ, ενώ το κινηματογραφικό του ντεμπούτο έγινε το 1963 στο μιούζικαλ της Φίνος Φιλμ «Μερικοί το Προτιμούν Κρύο» σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Επίσης, είχε στενές, φιλικές σχέσεις με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα με τον οποίο έκανα πολλή παρέα όταν έλεγαν κινηματογραφικές ατάκες πίσω από την κάμερα.
Ο Μπισλάνης αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στον κινηματογράφο και κατάφερε να χαράξει μια σημαντική καριέρα σε χαρακτηριστικούς δεύτερους ρόλους, υποδυόμενος είτε τον κακό της ταινίας, είτε τον αρχηγό σπείρας, είτε τον Μανιάτη αδερφό που θέλει να προστατέψει την αδερφή του. Ο Δημήτρης Μπισλάνης είχε κερδοφόρα συνεργασία με τον Νίκο Ξανθόπουλο, με τον οποίο έπαιξαν μαζί σε 8 ταινίες.
Τη μια ήταν ο άντρας ο βαρύς, ο μάγκας και την άλλη υπήρξε ο αυστηρός, με ισχυρές αρχές μεγάλος αδερφός. Ο Δημήτρης Μπισλάνης ήταν ένας ακόμα μεγάλος καρατερίστας της εθνικής μας κινηματογραφίας.
Αν και έφυγε πολύ νωρίς από τη ζωή και δεν πρόλαβε να χτίσει πολύ μεγάλη καριέρα, πρόλαβε να γυρίσει καμιά ογδονταριά ταινίες σε ένα διάστημα μόλις 15 ετών! Κι αυτό γιατί τόσο το κοινό όσο και το κινηματογραφικό στερέωμα τον ήθελαν διακαώς στις παραγωγές να χαρίζει κάτι από το «βαρύ» της προσωπικότητάς του.
Ένας από τους κακούς-αρχέτυπα του πανιού πέρασε και έφυγε από δίπλα μας σαν κομήτης, πρόλαβε ωστόσο να μας χαρίσει μια ιδιαίτερη κινηματογραφική περσόνα που αναγνωρίζουμε ακόμα ως αναπόσπαστο μέλος της χρυσής παρέας του ελληνικού σινεμά. Επειδή ψιλόλιγνος και αυταρχικός στο παρουσιαστικό του , οι ρόλοι που του δίνονταν του ταίριαζαν γάντι, προστατεύοντας τη μικρή αδερφή ή σπέρνοντας κακό και όλεθρο στους πρωταγωνιστές.
Αργότερα δοκίμασε και το θεατρικό σανίδι. Το 1961 ο Δημήτρης Μπισλάνης έκανε το θεατρικό του ντεμπόυτο και δύο χρόνια αργότερα εμφανίστηκε και στον κινηματογράφο. Έπαιξε στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη «Μερικοί το προτιμούν κρύο» που ήρθε 1η εισπρακτικά, ανάμεσα σε 82 ελληνικές ταινίες της χρονιάς. Ήταν η αρχή της κινηματογραφικής του καριέρας που θα διαρκούσε 15 χρόνια.
MediaΕΚΤΑΚΤΟ ΤΩΡΑ: Σοβαρό τροχαίο πριν λίγο, καραμπόλα πολλών οχημάτωνMediaΠριν 10′ «έσκασαν» τα μαντάτα για όσους παίρνουν χαμηλή σύνταξη – Αυτό τους περιμένει πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων
Χαρακτηριστικοί ήταν οι ρόλοι του ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου στην κωμωδία, «Η Βίλλα των Οργίων» (1964) και του ανακριτή ασφαλείας στην ταινία, «Κοντσέρτο για Πολυβόλα» (1967). Σημαντική ήταν και η θεατρική του παρουσία σε έργα του Ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, όπως στη «Βασίλισσα Αμαλία» με τη Νόνικα Γαληνέα σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Τηλεοπτικά ο Δημήτρης Μπισλάνης εμφανίστηκε στην κρατική τηλεόραση, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την σειρά «Η Γειτονιά μας» το 1972. Επίσης εμφανίστηκε και στις τηλεοπτικές σειρές, «Παράξενος ταξιδιώτης» , «Κεκλεισμένων των θυρών» (1972 – ΕΙΡΤ) και «Αστυνομικές ιστορίες» .
Στην ταινία “Φλογισμένη Σάρκα” του 1971 εμφανίζεται ως Δημ. Μπισλάνης. Στα “Land of the Minotaur” του 1976 και “Όργια σε τιμή ευκαιρίας” του 1973 εμφανίζεται ως Fernando Bislani και στο “Tango 2001” του 1973 ως Bislani.
Το 1976, ο Δημήτρης Μπισλάνης εισήχθη στο νοσοκομείο, κατά τη διάρκεια των θεατρικών και κινηματογραφικών του υποχρεώσεων. Διακομίστηκε σε νοσοκομείο του Βερολίνου, όπου υποβλήθηκε σε αφαίρεση του ποδιού του, που είχε πάθει γάγγραινα. Εκεί άφησε την τελευταία του πνοή την Πρωτομαγιά του 1977, εγκαταλείποντας πρόωρα το αγαπημένο του σανίδι και πανί. Ήταν μόλις 44 ετών.
Τέλος, την εξόδιο ακολουθία του έψαλλε ο αδερφός του, ο οποίος ήταν ιερέας και ετάφη στο κοιμητήριο της Καλλιθέας. Παρόντες τότε στη κηδεία του ήταν ο Δημήτρης Κωνσταντάρας και συντετριμμένος ο Μάνος Κατράκης. Είναι σίγουρο πως θα ήταν τελείως διαφορετική η καριέρα του αν δεν έφευγε τόσο νέος…
Συνοψίζοντας, όταν μιλάμε για τον Δημήτρη Μπισλάνη, μιλάμε για έναν άνθρωπο με μοναδικό ταλέντο. Έκανε μεγάλη καριέρα για τα χρόνια που έζησε και αναμφίβολα θα ήταν ακόμη μεγαλύτερα αν δεν είχε φύγει τόσο νωρίς.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα