Η Δέσπω Διαμαντίδου γεννήθηκε στον Πειραιά στις 13 Ιουλίου 1916 και ήταν ρωσικής καταγωγής. Δεν παρακολούθησε ποτέ ελληνικό σχολείο και ολοκλήρωσε τη μέση εκπαίδευσή της σε μια γερμανική σχολή. Η Δέσπω Διαμαντίδου ήταν εγγονή του μηχανικού Σπυρίδωνα Κριτσιλή, ο οποίος ήταν επίσης και βουλευτής. Η σχέση της με τον ηθοποιό Δημήτρη Παπαμιχαήλ την σημάδεψε για πάντα τόσο καλλιτεχνικά όσο και προσωπικά.
Όταν ήταν παιδί, ήταν πολύ καλή στη γυμναστική, και μάλιστα υπήρξε πρωταθλήτρια Ελλάδας στην παιδική κατηγορία, με τη βοήθεια του Εβραίου δασκάλου της. Κάποια στιγμή έκανε ένα μοιραίο ταξίδι στο στο Νταχάου. Είδε το όνομά του δασκάλου της ανάμεσα στα χιλιάδες άλλα όσων είχαν καεί στους φούρνους. Τότε, βγήκε έξω και έκανε εμετό.Η Δέσπω Διαμαντίδη είχε στενή φιλία με τον -επίσης Πειραιώτη- Γιάννη Τσαρούχη, ο οποίος ήταν αρκετά μεγαλύτερός της. Την είχε υπό την φροντίδα του. Παντρεύτηκε τον ηθοποιό Ανδρέα Φιλιππίδη και είχαν ένα γιο. Ήταν πολύ καλή στη γυμναστική, και μάλιστα υπήρξε πρωταθλήτρια Ελλάδας στην παιδική κατηγορία, με τη βοήθεια του Εβραίου δασκάλου της. Κάποια στιγμή έκανε ένα μοιραίο ταξίδι στο στο Νταχάου. Είδε το όνομά του δασκάλου της ανάμεσα στα χιλιάδες άλλα όσων είχαν καεί στους φούρνους. Τότε, βγήκε έξω και έκανε εμετό.
Η Δέσπω Διαμαντίδου αφού τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Χορό της Μήδειας του Ευριπίδη το 1942. O πρώτος της σημαντικός ρόλος ήταν αυτός της Λαίδης Καρολίνας στο έργο του Tζέιμς Μπάρρυ «Δεν φταίει το αστέρι μας», κάτω από την καθοδήγηση του σκηνοθέτη, δασκάλου και ιδρυτή του Θεάτρου, Κάρολου Κουν. Στο θέατρο συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους, όπως του Μουσούρη, του Ανδρεάδη, της Μανωλίδου – Αρώνη και του Χορν.
Έπειτα, από το 1946 έως το 1950 ήταν βασικό στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου. Το 1949 είναι η κορυφαία του Χορού στην Ορέστεια του Αισχύλου που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Ηρώδειο, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη. Στο Εθνικό ξαναπήγε το 1954 και παρέμεινε έως το 1963. Εμφανίστηκε σε πολλά έργα, ενώ ξεχώρισε με την ερμηνεία της ως κορυφαία στην Εκάβη του Ευριπίδη, στον Γλάρο του Τσέχωφ ως Πωλίνα και στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη στο ρόλο του Κήρυκα.
Στη συνέχεια, το 1947 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη, στην ταινία «Τα παιδιά της Αθήνας». Ο δρόμος, όμως, για τη διεθνή κινηματογραφική της καριέρα ξεκίνησε τη δεκαετία του ’60. Το 1965 εμφανίστηκε στην ταινία «No Mr Johnson» με παραγωγό τον Tζέιμς Πάρις και σκηνοθέτη τον Γρηγόρη Γρηγορίου. Αργότερα, το 1967 έφυγε για τις ΗΠΑ, όπου διέμεινε μέχρι το τέλος της δικτατορίας, το 1974, εκφράζοντας την αντίθεσή της στο καθεστώς.
Με την Μελίνα Μερκούρη, που ήταν πολύ στενές φίλες, πρωταγωνίστησαν στο έργο του Ζιλ Ντασέν «Ίλια Ντάρλινγκ» (θεατρική διασκευή της ταινίας «Ποτέ την Κυριακή»), στο θέατρο Μαρκ Χέλιντζερ, στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης. Σταθμός στη θεατρική της πορεία θεωρείται ο ρόλος της στο «Καμπαρέ», όταν αντικαθιστώντας τη Λότε Λένια, μεταμορφώθηκε σε Φράου Φράιντερ. Την ίδια περίοδο έγινε η κινηματογραφική μητέρα του Γούντυ Άλλεν, στον «Ειρηνοποιό».
Το 1991 τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο β’ γυναικείου ρόλου για την ταινία του Θ. Σκρουμπέλου «O Τζώνη Κέλν κυρία μου». H Δέσπω Διαμαντίδου διακρίθηκε και για το μεγάλο μεταφραστικό της έργο, ενώ συνεργάστηκε με τους περισσότερους Έλληνες σκηνοθέτες. Έλαβε μέρος σε πάνω από 40 ελληνικές ταινίες, από τις οποίες ξεχωρίζουν: «Θανασάκης ο Πολιτευόμενος» (1954), «Μανταλένα» (1960), «Ποτέ την Κυριακή» (1960), «H Χιονάτη και τα επτά γεροντοπαλίκαρα» (1960), «H Αλίκη στο Ναυτικό» (1961), «Άγγελοι του Πεζοδρομίου» (1962), «Τα κόκκινα φανάρια» (1963), «H γυνή να φοβείται τον άντρα» (1965).
Οι πληροφορίες λένε πως ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ άνθισε στο πλευρό της σημαντικής Ελληνίδας ηθοποιού, με την οποίο τον χώριζαν 18 χρόνια. Ωστόσο, είχαν κοινή την ουσία της δραματουργίας, το όραμα που λέγεται ότι είχε στην αρχή της καριέρας του να παίξει μόνο μεγάλους, μόνο σπουδαίους ρόλους στη ζωή του.
LifestyleΌλοι χειροκροτούν τον Λάκη Λαζόπουλο: Είπε με το «γάντι» όσα κανείς δεν τόλμησε για τη Ζήνα ΚουτσελίνηΕλλάδαΚαιρός: Θα πνιγούν στις πλημμύρες: Έρχεται σε 48 ώρες η βροχή όλου του έτους – Αuτές είναι οι περιοχές που θα «βυθιστούν» στο νερό
Ενώ ήταν ακόμα μαθητής ακόμη του Εθνικού θεάτρου, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ γνωρίζει την Δέσπω Διαμαντίδου. Εκείνος μαθητής κι εκείνη ήδη καταξιωμένη πρωταγωνίστρια. Ήταν το 1955 και η γνωριμία τους έγινε στην παράσταση του Εθνικού, την Εκάβη. Η Διαμαντίδου ήταν μία καλλιεργημένη ηθοποιός. Διέθετε πνεύμα, μόρφωση, ενώ μιλούσε πέντε γλώσσες. Δύσκολο για εκείνη τη εποχή να βρεθεί άνθρωπος με όλα αυτά τα προσόντα. Η ηθοποιός, όμως, ήταν κι ένας ξεχωριστός χαρακτήρας, ενώ διέθετε έντονη προσωπικότητα που δύσκολα θα περνούσε απαρατήρητη.
Ο νεαρός, τότε, Παπαμιχαήλ φαίνεται πως μαγεύτηκε με την ευγενική και αξιοπρεπή προσωπικότητά της. Και ο έρωτας για την αρκετά μεγαλύτερή του Διαμαντίδου ήρθε σύντομα. Εκείνη, άλλωστε, είχε πάρει διαζύγιο από τον επίσης ηθοποιό Ανδρέα Φιλιππίδη με τον οποίο είχαν αποκτήσει έναν γιο. Ανάμεσά τους αναπτύχθηκε μία τρυφερή σχέση. Η ηθοποιός βοήθησε πολύ τον Παπαμιχαήλ στα πρώτα του βήματα. Τον συμβούλευε, τον καθοδηγούσε, τον ενέπνεε. Τον στήριξε στο ξεκίνημά του και ήταν δίπλα του σε όλα.
Η Δέσπω Διαμαντίδου συνεργάστηκε ξανά με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ παρά το σκάνδαλο που ξέσπασε το 1964. Τα δημοσιεύματα μιλάνε για έναν μεγάλο έρωτα. Ο Παπαμιχαήλ θαύμαζε πολύ αυτή τη σπουδαία κυρία του θεάτρου, η οποία αποτέλεσε για εκείνον κι ένα μεγάλο σχολείο. Μάλιστα, οι δυο τους συναντήθηκαν στη σκηνή 13 φορές, με το νεαρό ηθοποιό να παίζει σε αρκετά έργα που είχε μεταφράσει εκείνη.
Στο κινηματογραφικό πανί, όμως, είχαν συναντηθεί και με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Το 1960 οι τρεις τους παίζουν στην ταινία «Μανταλένα», όπου η Διαμαντίδου υποδύεται την μητέρα του Παπαμιχαήλ, ενώ έναν χρόνο αργότερα, το 1961, συμπρωταγωνιστούν στην ταινία «Η Αλίκη στο ναυτικό», όπου η Διαμαντίδου υποδυόταν τη μητέρα της Βουγιουκλάκη. Και στις δύο ταινίες οι σχέσεις της Αλίκης με τον Παπαμιχαήλ δεν ήταν οι καλύτερες με τα δημοσιεύματα τότε να μιλούν για συχνούς τσακωμούς στα γυρίσματα. Μάλιστα,όπως λέγεται, ο Φιλοποίμιν Φίνος είχε φτάσει στα όρια του με το εκρηκτικό κινηματογραφικό ζευγάρι πάνω στο οποίο είχε βασίσει τόσες και τόσες παραγωγές και σκεφτόταν πλέον σοβαρά να τους απομακρύνει. Από την άλλη, ο Αλέκος Σακελλάριος εκτός από τον ρόλο του σκηνοθέτη είχε και αυτόν του πυροσβέστη, αφού συχνά συμβίβαζε τις καταστάσεις ώστε να μπορέσει να ολοκληρωθεί το γύρισμα.
Η Δέσπω Διαμαντίδου πέθανε στις 18 Φεβρουαρίου του 2004.
Η Δέσπω Διαμαντίδου ήταν μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Ξεχώρισε για το ταλέντο και την ευγένεια της και αποτέλεσε σημαντική φιγούρα για τον ελληνικό κινηματογράφο.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
ΕΦΥΓΕ ΤΩΡΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΕΚΤΑΚΤΟ ΤΗΝ ΒΛΕΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ