Για τους πιο πολλούς ανθρώπους, σε κάποια φάση της ζωής τους, η σχέση με τη μαμά τους γίνεται συγκρουσιακή. Η πορεία ενός εφήβου προς την ενηλικίωση συμπεριλαμβάνει πολλές φωνές, πολύ κλάμα και μπόλικα άδικα ξεσπάσματα στη μαμά.
Είναι η περίοδος που ο καθένας πιστεύει για τον εαυτό του, πως δεν έχει απολύτως καμία ανάγκη την δεσποτική, αυστηρή, διδακτική μαμά του. Και ανυπομονεί να την αποχωριστεί. Και κάποτε, πράγματι, την αποχωρίζεται. Και είναι τότε, ότι ο καθένας βρίσκεται να λέει στον εαυτό του «θέλω τη μαμά μου!» -γιατί, κακά τα ψέματα, οι μαμάδες είναι πολύ, πολύ χρήσιμες.
Είναι ο καλύτερος εξομολογητής. Όταν η ζωή σου δίνει το ένα χαστούκι μετά το άλλο και νομίζεις ότι οι μέρες της ευτυχίας σου είναι μετρημένες, υπάρχει ένα πανίσχυρο γιατρικό: πάρε τηλέφωνο τη μαμά σου. Πες της τι έγινε, ομολόγησε τις πιο κρυφές και σκοτεινές σου σκέψεις, βάλε τα κλάματα (προαιρετικά) και αφέσου να νιώσεις όπως όταν ήσουν 7 χρονών και έτρεχες να χωθείς στην αγκαλιά της επειδή το κακό παιδάκι σε πείραξε. Όλα τα γιατρεύει η μαμά. Ξέρει αυτή.
Όταν ήμασταν μικροί, κάθε πράξη φροντίδας της μαμάς μας σε περίοδο ασθένειας μας φαινόταν υπερβολική κι εκνευριστική. «Να σου φτιάξω μια σουπίτσα;»/»Να σου φτιάξω ένα τσαγάκι;»/»Έχεις πυρετό; Κάτσε να δω!» (με το ανάλογο κεφαλοκλείδωμα για φιλί-θερμόμετρο στο μέτωπο)/ «Σίγουρα δεν θες να φας κάτι;». Θέλω, μαμά. Θέλω και σουπίτσες και χάδια και την «υστερική» σου φροντίδα. Όμως τώρα που θέλω, εσύ δεν μένεις πια μαζί μου.
Το καλό με τις μαμάδες είναι, ότι όσο μακριά κι αν βρίσκονται, σε περίπτωση ανάγκης, θα πάρουν τρένα, πλοία, αεροπλάνα και διαστημόπλοια για να έρθουν κοντά σου και να μπορέσουν να σου δώσουν την αντιβίωσή σου τη σωστή ώρα.
Η μαμά μας είναι ξεκάθαρα ο καλύτερος άνθρωπος να πας για ψώνια μαζί του. Ξέρει το νούμερο, το γούστο, τις ανάγκες και τις ελλείψεις της ντουλάπας μας και, ταυτόχρονα, έχει κάπου κρυμμένο έναν πανίσχυρο ανιχνευτή εκπτώσεων και προσφορών.
Θα γίνει εκνευριστική (και κοινωνικά αλλόκοτη!) προσπαθώντας να σε πείσει να δοκιμάσεις επί τόπου μια μπλούζα, πάνω απ” την μπλούζα σου (Τι κι αν περιβάλλεστε από 345 ανθρώπους, σε ένα μαγαζί 100 τ.μ.; «Ποιος θα μας δει, μωρέ;»), αλλά για κάποιο λόγο, αυτή η μπλούζα θα είναι πράγματι, μακράν η καλύτερη που δοκίμασες!
Καλές κι άγιες οι συναισθηματικές ανάγκες που καλύπτουν οι μαμάδες, αλλά η ζωή -και το κουμάντο ενός σπιτιού- έχουν δεκάδες πρακτικές δυσκολίες. Μπαίνουν τα μαξιλάρια στο πλυντήριο;
Πώς βγαίνει το κόκκινο κρασί απ΄το χαλί; Στους πόσους βαθμούς ψήνεται το κατσικάκι; Για να βρει κανείς απαντήσεις στα του νοικοκυριού μπορεί να ρωτήσει το Google ή τη μαμά του. Το Google έχει πιο πολλές λύσεις, όμως οι λύσεις της μαμάς είναι δοκιμασμένες.
Ένα απ” τα σημαντικότερα καθήκοντα μιας μαμάς είναι να επινοεί λύσεις εκεί που όλοι σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Μπορεί να χωρέσει ρούχα 20 ημερών σε μια μικροσκοπική βαλίτσα ή να κλείσει ραντεβού με έναν γιατρό που επί μήνες προσπαθείς να βρεις στο τηλέφωνο. Η μαμά μας είναι μια μηχανή που παράγει λύσεις, και μια τέτοια μηχανή δεν μπορεί παρά να είναι για πάντα χρήσιμη.
Σε ξέρει από τότε που είχες μέγεθος φασολιού κι αυτό της δίνει, μεταξύ άλλων, μία υπέρ-δύναμη: ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει όταν δεν είσαι καλά. Ξέρει πότε χρειάζεσαι χρόνο για να σκεφτείς και πότε χρειάζεσαι μια μεγάλης διάρκειας αγκαλιά. Η μαμά μας ξέρει τι πρέπει να πει, πώς πρέπει να φερθεί και πώς να μην φερθεί όταν μαύρα σύννεφα σκιάζουν τις μέρες μας.
Lifestyle“Σκόρπισε η σχέση με τον σύζυγό μου μετά το παιδί” Σπάει την σιωπή της η Ευγενία Δημητροπούλου για το γάμο τηςΕλλάδαΤραγωδία στα Κύθηρα: Έφυγε από τη ζωή ο πρόεδρος κοινότητας – Ο λόγος που έβαλε τέλος στη ζωή του
Όταν περνάμε στην ενηλικίωση νομίζουμε ότι κερδίζουμε το δικαίωμα στη «μη κατσάδα». Τώρα γίναμε μεγάλοι, βγάζουμε μόνοι μας το ψωμί μας, σκηνοθετούμε όπως θέλουμε τη ζωή μας (και μεγαλώνουμε τα δικά μας παιδιά).
Δεν είναι πια η μαμά ο αρχηγός μας -εμείς είμαστε οι αρχηγοί μας. Όμως ακόμα και οι αρχηγοί -ή, μάλλον, κυρίως οι αρχηγοί- χρειάζονται πού και πού μια γερή κατσάδα. Η μαμά μας δεν πτοείται από αρχηγιλίκια και ενηλικίωση και τέτοια. Είμαστε σίγουροι ότι ακόμη και ο Πάπας ή ο Πρόεδρος των Η.Π.Α., «τ” ακούει» όταν του χρειάζεται απ” τη μαμά του.
Γιαγιά ίσον μαμά μεγάλης ηλικίας. Είτε έκανες παιδιά, είτε απέκτησες σκυλιά, γατιά ή παπαγάλους ένα είναι σίγουρο: δεν είσαι μόνη/ος. Η μαμά σου θα έρθει ως από μηχανής Θεός την κατάλληλη ώρα για να κάνει baby sitting και να μπορέσεις να βγεις για δυο-τρεις ώρες απ” το σπίτι χωρίς άγχος. Θα τους πάρει παγωτά (ενώ τα έχεις απαγορέψει), θα τα χαρτζιλικώσει γενναία, θα τα ταΐσει με κάθε λογής φαγητό (λες και είναι δύο μήνες νηστικά), θα λαχανιάσει παίζοντας μαζί τους και θα τα αγαπάει όσο και όπως εσένα. Άπειρα και άνευ όρων.
Η μαμά μας δεν μας αγαπάει επειδή είμαστε καλοί μαζί της ή επειδή της κάνουμε καλή παρέα. Μας αγαπάει επειδή είναι μαμά μας.
Αν δεν είστε έμποροι ναρκωτικών ή κατά συρροή δολοφόνοι, ξέρετε πως ό,τι κι αν έχει συμβεί, όσα μικρά ή τραγικά λάθη κι αν κάνατε, η μαμά σας είναι πάντοτε εκεί να πει ένα από καρδίας «Μην ανησυχείς!», να δώσει την θεραπευτική της αγκαλιά, να υπογραμμίσει στυγερά ότι είναι απόλυτα λογικό να αρρωσταίνουμε, αφού κυκλοφορούμε γυμνοί και να μας μπουκώσει με ό,τι υπάρχει στο ψυγείο της σαν να μην υπάρχει αύριο.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Μαρία Καρυστιανού για Τέμπη: “Αν είχε γίνει αυτό, το παιδί μου τώρα θα είχε σωθεί”
Συγκινητικό κείμενο: Πάρε αγκαλιά τη μάνα σου, όσο ακόμα προλαβαίνεις. Όσο ακόμα, είναι εδώ
Την λένε Μάνα, και την χρειάζεσαι. Μην την αμελείς