Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας, μεταξύ του 400 και 500 μ.Χ. Από την αρχή της ζωής του, ήταν ευλογημένος από τον Θεό. Το Συναξάρι τονίζει χαρακτηριστικά: «Ούτος εκ μήτρας αγιασθείς, γέγονε του Αγίου Πνεύματος οικητήριον». Καθώς μεγάλωνε, γινόταν όλο και περισσότερο κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος, γεγονός που διαφαινόταν από την καθαρότητα του πνεύματός του.
Από νεαρή ηλικία, ο Στυλιανός ξεχώρισε για την αγνότητά του και την αφοσίωσή του στον Θεό. Παρά το ότι πέρασε και αυτός από τα στάδια της παιδικής, εφηβικής και νεανικής ηλικίας, δεν παρασύρθηκε από τις υλικές επιθυμίες ή τις αδυναμίες της σάρκας. Με την αληθινή σοφία του Θεού, συνειδητοποίησε την προσωρινότητα και την ασημαντότητα του υλικού κόσμου.
Η αφοσίωση στην μοναχική ζωή
Αναχωρεί στην έρημο για να τελειωθεί εν Χριστώ. Αφού αποδέχτηκε τη ματαιότητα των γήινων αγαθών, ο Άγιος Στυλιανός αφιερώθηκε πλήρως στον Θεό. Εντάχθηκε σε μοναστήρι και έλαβε το μοναχικό σχήμα, απορρίπτοντας κάθε γήινη σκέψη και μέριμνα. Η ζωή του χαρακτηρίστηκε από συνεχή προσευχή και απόλυτη αφοσίωση στην πνευματική του αποστολή.
Ο Άγιος Στυλιανός έδωσε σκληρή και πολυετή μάχη ενάντια στους τρεις μεγάλους εχθρούς της ψυχής: τη σάρκα, τον κόσμο και τον διάβολο. Οι αγώνες του απαιτούσαν υπεράνθρωπο ηρωισμό και συνεχή επαγρύπνηση. Μέσα από τις θυσίες και τα παλαίσματά του, απέδειξε το μεγαλείο της ασκητικής ζωής.
Η αυστηρή μοναχική ζωή δεν ήταν αρκετή για τον Άγιο Στυλιανό. Η ψυχή του λαχταρούσε την απόλυτη τελειότητα, οδηγώντας τον στην απόφαση να αποσυρθεί σε πλήρη μόνωση. Εγκαταλείπει το μοναστήρι και τους αδελφούς μοναχούς και επιλέγει τον αναχωρητισμό, αναζητώντας έναν αυστηρότερο και εντελώς αφιερωμένο τρόπο ζωής.
https://youtu.be/16I9_4YuEDE
Η ζωή του στην έρημο
Ο Άγιος βρίσκει καταφύγιο σε μια απομακρυσμένη έρημο, όπου ζει σε ένα ταπεινό σπήλαιο. Εκεί ξεκινά ένα νέο στάδιο ασκητισμού, γεμάτο ουράνια γαλήνη. Οι ημέρες και οι νύχτες του αφιερώνονται εξ ολοκλήρου στην προσευχή και στους λογισμούς για τον Τριαδικό Θεό. Με την ψυχή του στραμμένη στον Δημιουργό, υμνεί την Αγία Τριάδα και βιώνει μια ανεπανάληπτη ένωση με τον Θεό.
Η μοναχική ζωή στην έρημο φέρνει τον Άγιο Στυλιανό πιο κοντά στη φύση, την οποία θεωρεί αντανάκλαση της θεϊκής σοφίας. Στα αστέρια που κινούνται με ακρίβεια στο άπειρο διάστημα, βλέπει την απόδειξη της θεϊκής παρουσίας. Η θαυμαστή αρμονία του κόσμου τον γεμίζει δέος και πίστη, εμπνέοντάς τον να αναφωνεί, όπως ο Δαυίδ:
«Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δέ χειρών αυτού αναγγέλλει το στερέωμα».
Μελετώντας τη δημιουργία, ο Άγιος ξεσπά σε ύμνους και δοξολογίες: «Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε! Πάντα εν σοφία εποίησας. Επληρώθη η γη της κτίσεώς σου!»
Ο αναχωρητικός του βίος γίνεται μια συνεχής έκφραση ευχαριστίας και λατρείας προς τον Δημιουργό, αναδεικνύοντας την πνευματική του τελειότητα.
Ο Άγιος Στυλιανός αφιέρωσε δεκαετίες στον σκληρό αγώνα του αναχωρητισμού, παλεύοντας ενάντια στον διάβολο και τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης. Με σταθερή πίστη και υπακοή στη θεϊκή εντολή «γίνεσθε άγιοι, ότι Εγώ άγιος ειμί», έφτασε σε υψηλά επίπεδα αγιότητας. Ο Θεός ευλόγησε τη ζωή του για να αποτελεί λαμπρό παράδειγμα αρετής και πνευματικής αφοσίωσης.
Η φήμη του Αγίου διαδόθηκε σε κάθε γωνιά. Πιστοί από κοντινές και μακρινές περιοχές συνέρρεαν στη σπηλιά του, γεμάτοι σεβασμό, για να θαυμάσουν την αγιότητά του και να λάβουν πνευματική και σωματική βοήθεια. Τα σοφά του λόγια και οι προτροπές του άλλαξαν τις ζωές πολλών ανθρώπων, κάνοντάς τον φάρο ελπίδας και καθοδήγησης.
Ο Άγιος Στυλιανός αναγνώριζε την αγγελική αθωότητα της παιδικής ψυχής και πίστευε ότι η Βασιλεία των Ουρανών ανήκει σε όσους διατηρούν την αγνότητα της καρδιάς τους. Με βαθιά αγάπη προς τα παιδιά, προσπαθούσε να τα προστατεύει και να τα βοηθά.
Ο Θεός, ανταμείβοντας την αγάπη του Αγίου, του χάρισε τη χάρη να θεραπεύει άρρωστα και ανάπηρα παιδιά. Μητέρες από μακρινές περιοχές περπατούσαν για μέρες μέσα σε δύσβατα μονοπάτια για να φτάσουν στο ασκητήριό του, φέρνοντας τα παιδιά τους με την ελπίδα της ίασης.
Με δάκρυα στα μάτια, ο Άγιος προσευχόταν στον Θεό για τη θεραπεία των παιδιών. Οι προσευχές του εισακούγονταν, και οι μικροί ασθενείς ανακτούσαν την υγεία τους. Μητέρες γεμάτες χαρά και συγκίνηση δοξολογούσαν τον Θεό και ευχαριστούσαν τον Άγιο. Τα θαύματα αυτά έγιναν γνωστά παντού, οδηγώντας ακόμη περισσότερους πιστούς να καταφύγουν σε αυτόν για βοήθεια.
Ο Άγιος Στυλιανός, με την καλοσύνη και τη συμπόνια του, έγινε σύμβολο ελπίδας και προστασίας για τα παιδιά και τους γονείς τους. Η αγάπη του για τα παιδιά και η αφοσίωσή του στο Θεό τον καθιστούν έναν από τους πιο αγαπημένους Αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο Άγιος Στυλιανός, Ευεργέτης των Άτεκνων
Ο Άγιος Στυλιανός έγινε διάσημος όχι μόνο για τη θεραπεία των παιδιών, αλλά και για τη θαυματουργική του δύναμη να χαρίζει παιδιά σε άτεκνες οικογένειες. Με τη θερμή προσευχή του, πολλές στείρες γυναίκες τεκνοποίησαν, φέρνοντας στον κόσμο υγιή και ευλογημένα παιδιά. Πιστοί που είχαν χάσει κάθε ελπίδα να αποκτήσουν απογόνους, έλαβαν το δώρο της τεκνογονίας χάρη στις δεήσεις και την ευλογία του Αγίου.
Ακόμα και μετά την κοίμησή του, οι θαυματουργίες συνεχίζονται. Πολλοί Χριστιανοί, επικαλούμενοι το όνομά του και αφιερώνοντας τάματα, όπως η ζωγραφική της εικόνας του, κατάφεραν να αποκτήσουν παιδιά, πιστοποιώντας τη συνεχιζόμενη δύναμη και παρουσία του Αγίου στη ζωή τους.
Η Κοίμηση του Αγίου και η Αιώνια Δόξα
Όταν ο Άγιος Στυλιανός έφτασε σε βαθιά γεράματα, οι Άγγελοι του Θεού παρέλαβαν την ψυχή του για να την αναπαύσουν από τους μακροχρόνιους κόπους και την ασκητική του ζωή. Η κοίμησή του σφράγισε την αγιασμένη πορεία του, γεμάτη αρετές και θυσίες.
Δεν διασώθηκαν πληροφορίες για τον τόπο ταφής του Αγίου, αλλά το όνομά του και η φήμη του παραμένουν ζωντανά μέσα στη συνείδηση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το έργο του τιμάται από τους πιστούς που συνεχίζουν να τον επικαλούνται για τα άρρωστα παιδιά και τις οικογενειακές τους ανάγκες.
Ο Προστάτης των Παιδιών και Σύμβολο Ελπίδας
Ο Άγιος Στυλιανός συνεχίζει να θαυματουργεί μέχρι και σήμερα. Πολλοί τον θεωρούν προστάτη των παιδιών, όχι μόνο για τη θεραπεία των ασθενών, αλλά και για την πνευματική στήριξη που προσφέρει στις οικογένειες. Το όνομά του συνδέεται με τη λέξη «στυλώνει», συμβολίζοντας τη δύναμή του να προστατεύει και να ενδυναμώνει την υγεία των παιδιών.
Σε όλη την Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη, ο Άγιος Στυλιανός τιμάται με μεγαλοπρεπείς ναούς και λατρεία. Το παράδειγμά του ως ασκητή, θεραπευτή και προστάτη των παιδιών αποτελεί ανεξίτηλη κληρονομιά πίστης και ελπίδας.
Άγιος Στυλιανός: Η Παράκληση για τα άτεκνα ζευγάρια
Ο Αναγνώστης: Αμήν.
Δόξα σοί, ο Θεός ημών, δόξα σοί.
Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, τό Πνεύμα τής αληθείας, ο πανταχού παρών καί τά πάντα πληρών, ο θησαυρός τών αγαθών καί ζωής χορηγός, ελθέ καί σκήνωσον εν ημίν καί καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος καί σώσον, Αγαθέ τάς ψυχάς ημών.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
LifestyleΕκεί τα έγραψε όλα μετά τον θάνατο των παιδιών της: Αυτοί είναι οι μοναδικοί κληρονόμοι της Βέφας, μαθεύτηκε η διαθήκηLifestyleΕΚΤΑΚΤΟ Μόλις κυκλοφόρησαν τα νέα για τη Μαρινέλλα
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε καί ίασαι τάς ασθενείας ημών, ένεκεν τού ονόματός σου.Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω τό όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ως εν ουρανό καί επί τής γής. Τόν άρτον ημών τόν επιούσιον δός ημίν σήμερον, καί άφες ημίν τά οφειλήματα ημών, ως καί ημείς αφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών, καί μή εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εισάκουσον τής προσευχής μου, ενώτισαι τήν δέησίν μου εν τή αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τή δικαιοσύνη σού καί μή εισέλθης εις κρίσιν μετά τού δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς ζών. ότι κατεδίωξεν ο εχθρός τήν ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γήν τήν ζωήν μου, εκάθισε μέ εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος καί ηκηδίασεν έπ εμέ τό πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου.
Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοίς έργοις σου, εν ποιήμασι τών χειρών σου εμελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χείράς μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρος σοί.
Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε τό πνεύμά μου μή αποστρέψης τό πρόσωπόν σου άπ εμού, καί ομοιωθήσομαι τοίς καταβαίνουσιν εις λάκκον. ακουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό έλεός σου, ότι επί σοί ήλπισα γνώρισον μοί, Κύριε, οδόν, εν ή πορεύσομαι, ότι πρός σέ ήρα τήν ψυχήν μού εξελού μέ εκ τών εχθρών μου, Κύριε, ότι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τού ποιείν τό θέλημά σου, ότι σύ ει ο Θεός μού τό πνεύμά σου τό αγαθόν οδηγήσει μέ εν γή ευθεία.
Ένεκεν τού ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, εν τή δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί εν τώ ελέει σου εξολοθρεύσεις τούς εχθρούς μου καί απολείς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος ά΄. Εξομολογείσθε τώ Κυρίω, καί επικαλείσθε τό όνομα τό άγιον αυτού.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τά έθνη εκύκλωσαν μέ, καί τώ ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, καί έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Είτα τά παρόντα Τροπάρια.
Ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ.
Ως αυτουργός τών θεοδότων θαυμάτων, καί αρωγός τών νεογνών καί νηπίων, Στυλιανέ Πάτερ ημών, θεράπον τού Χριστού, ευτεκνούσαν ποίησον, τάς ατέκνους μητέρας,καί αεί περίθαλπε, τά αρτίτοκα βρέφη, σύ γάρ πλούσια χάριν εκ Θεού, πρός τούτο έσχες ασκήσας ως άγγελος.
Θεοτοκίον.
Ου σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τά, δυναστείας σου λαλείν οι αναξιοι ει μή γάρ σύ προίστασο πρεσβεύουσα, τίς ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν έως νύν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σού σούς γάρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ελέησον μέ, ο Θεός, κατά τό μέγα έλεός σου καί κατά τό πλήθος τών οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημα μου επί πλείον πλύνον μέ από τής ανομίας μου καί από τής αμαρτίας μού καθάρισον μέ.
Ότι τήν ανομίαν μου εγώ γινώσκω, καί η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. Σοί μόνω ήμαρτον καί τό πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως άν δικαιωθής εν τοίς λόγοις σου, καί νικήσης εν τώ κρίνεσθαι σέ. Ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήφθην, καί εν αμαρτίαις εκίσσησε μέ η μήτηρ μου.
Ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας, τά άδηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοί. Ραντιείς μέ υσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνείς μέ, καί υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι.
Ακουτιείς μοί αγαλλίασιν καί ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Αποστρεψον τό πρόσωπόν σου από τών αμαρτιών μου καί πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον.
Καρδίαν καθαράν κτίσον
εν εμοί, ο Θεός, καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου. Μή απορρίψης μέ από τού προσώπου σου καί τό πνεύμά σου τό άγιον μή αντανέλης άπ εμού.
Απόδος μοί τήν αγαλλίασιν τού σωτηρίου σου καί πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον μέ. Διδάξω ανόμους τάς οδούς σου, καί ασεβείς επί σέ επιστρέψουσι.
Ρύσαι μέ εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός τής σωτηρίας μου αγαλλιάσεται η γλώσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ανοίξεις, καί τό στόμα μου αναγγελεί τήν αίνεσίν σου.
Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει.
Αγάθυνον, Κύριε, εν τή ευδοκία σου τήν Σιών, καί οικοδομηθήτω τά τείχη Ιερουσαλήμ τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν καί ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί τό θυσιαστήριον
σού μόσχους.
Ήχος β΄. Ότε εκ τού ξύλου
Παίδων καί νήπιων καί βρεφών, μέγας κηδεμών καί προστάτης, καί αληθής ιατρός, Πνεύματος τή χάριτι, αποδεικνύμενος, μαρασμών καί κακώσεων, καί νόσων ποικίλων, άτρωτα διάσωζε τά αρτιγέννητα, ταύτα ευλογώ ν καί διέπων, όπως ανδρωθώσιν αισίος, ώ Στυλιανέ θεομακάριστε.
Ήχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τών δούλων σου, καί λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης καί θλίψεως.
Ήχος β΄.
Τήν πάσαν ελπίδα μου, εις σέ ανατίθημι, Μήτερ τού Θεού, φύλαξον μέ υπό τήν σκέπην σου.
Ο Ιερεύς: Δί ευχών τών αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον καί σώσον ημάς. Αμήν
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Συγκλονίζει η ζωή του Αγίου Στυλιανού: O Άγιος της αγκαλιάς που χαρίζει και “στεργιώνει” τα παιδιά
Άγιος Στυλιανός: Μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας σήμερα (26/11) – Ο βίος του προστάτη των παιδιών
