Η μοναξιά είναι ένα από τα πιο άσχημα συναισθήματα και μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε – στους νέους, στους ηλικιωμένους και σε όλες τις ενδιάμεσες ηλικίες. Στην πραγματικότητα, περισσότεροι από το ένα τρίτο των ενηλίκων στις ΗΠΑ άνω των 45 ετών λένε ότι είναι μόνοι.Διαλυμένες φιλίες, αγχωτικές γιορτές, ατελείωτες ρομαντικές σχέσεις, μια θανατηφόρα πανδημία: υπάρχουν πολλοί λόγοι ή γεγονότα που μπορεί να σας κάνουν να νιώσετε μόνοι και να θέλετε να συνδεθείτε με άλλους ή να κάνετε νέους φίλους, κάτι που δεν είναι πάντα εύκολο.
Δεν είναι απλώς απομόνωση. Η μοναξιά θεωρείται σοβαρός κίνδυνος για την υγεία, ιδιαίτερα για τους ηλικιωμένους, τους μετανάστες, τους έγχρωμους και τα μέλη της queer κοινότητας. Η έρευνα δείχνει ότι η επιρροή που έχει η μοναξιά στον κίνδυνο πρόωρου θανάτου είναι μεγαλύτερη από αυτή του καπνίσματος, της παχυσαρκίας και της σωματικής αδράνειας, σύμφωνα με το CDC. Σχετίζεται επίσης με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας, καρδιακής νόσου, εγκεφαλικού επεισοδίου, κατάθλιψης και άγχους.
Μπορεί να νιώθεις αδύνατο να ξεφύγεις, αλλά το να ξέρεις ότι και οι άλλοι άνθρωποι αισθάνονται μόνοι μπορεί να αλλάξει το παιχνίδι. Δείτε τι προτείνουν τα άτομα που ένιωθαν μόνα για να νιώσετε καλύτερα.
Προ της πανδημίας, ένιωθα μοναξιά σχεδόν όλη την ώρα. Άρχισα να το συνειδητοποιώ όταν ήμουν στις αρχές των 20 μου, παρατηρώντας ένα βαθύ κενό συναίσθημα μέσα μου. Πίστευα ότι άλλοι άνθρωποι, μέρη ή πράγματα θα θεράπευαν τη μοναξιά μου.
Η ζωή μου άλλαξε 180 μοίρες όταν άρχισα να κάνω γιόγκα. Με βοήθησε να ενώσω το σώμα και το μυαλό μου. Εξακολουθώ να κάνω γιόγκα αυτές τις μέρες, αλλά δεν είναι πλέον η κύρια εστίασή μου. Η γιόγκα ήταν ο καταλύτης που χρειαζόμουν για ανάπτυξη και αλλαγή.
Είμαι μοναχικός άνθρωπος για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου λόγω της περίπλοκης οικογένειάς μου, αλλά ποτέ δεν ένιωσα πραγματικά μόνος μέχρι πριν από περίπου ένα χρόνο. Εκείνη την εποχή, είχα μετακομίσει στο σπίτι για να είμαι με την οικογένεια κατά τη διάρκεια της πανδημίας και άρχισα να σπουδάζω νομικά. Νόμιζα ότι θα είχα την υποστήριξη της οικογένειάς μου και από εκεί θα έκανα φίλους, αλλά βρέθηκα εντελώς απομονωμένος.
Μετά, πέθανε ο παππούς μου. Ήταν ο άνθρωπος στον οποίο απευθύνθηκα για καθοδήγηση και παρηγοριά στις χειρότερες στιγμές. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια τόσο μεγάλη μοναξιά.
Ελλάδα«Πνίγηκε» πασίγνωστη μεγάλη πόλη της Ελλάδας: Ποτάμια οι δρόμοι – Απελπισμένοι οι κάτοικοι δεν ξέρουν κατά που να κάνουνΕλλάδα«Κλείδωσε» η τıμή και δεν ανεβαίνει άλλο: Τόσο θα πωλείται φέτος το 1 λίτρο ελαιόλαδο – Το… κόβουν οι Έλληνες
Έτσι, απομάκρυνα από την οικογένειά μου και επέστρεψα εκεί όπου είχα μια βάση φίλων. Απλώς δεν ήταν δυνατό να βασιστώ σε αυτούς και, περιέργως, η απόσταση μεταξύ μας μείωσε το πόσο μοναξιά με έκαναν να νιώθω. Επανασυνδέθηκα με κάποιους παλιούς φίλους και τους έπιανα για τρέξιμο κάθε δεκαπενθήμερο περίπου.
Αλλά νομίζω ότι το πιο σημαντικό πράγμα που έχω κάνει είναι να τιμήσω τον παππού μου βγαίνοντας μόνος στον θάμνο για πεζοπορίες. Δεν το κάναμε αυτό μαζί γιατί ήταν λίγο μεγαλύτερος, αλλά του άρεσαν οι ιστορίες που έλεγα για τα μέρη που είχα κάνει πεζοπορία. Το να βγαίνω στον θάμνο, να κουβαλάω τη μνήμη του και να μιλάω μαζί του στη φύση με βοήθησε πραγματικά να ξεπεράσω τη θλίψη μου και να νιώσω λίγο λιγότερο μόνος, έστω και μόνο επειδή μπορώ να προσποιηθώ ότι είναι μαζί μου.
Κατάλαβα για πρώτη φορά ότι ήμουν μόνος στο γυμνάσιο. Ήμουν αρκετά ανήσυχος και συγκρατημένος, οπότε όταν οι φίλοι μου συναναστρέφονταν, ένιωθα αποκλεισμένος. Είναι κάτι με το οποίο παλεύω ακόμα σήμερα, ειδικά όταν δεν είμαι με τον σημαντικό μου άλλον. Μετακόμισα στη Δυτική Ακτή αφού τελείωσα το κολέγιο, αλλά το άγχος μου δυσκολεύει να κάνω νέους φίλους.
Βρες κι εσύ τι θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα και θα σε βγάλει από τη μοναξιά σου και θα σου διώξει το άγχος.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Θλίψη: Έφυγε από την ζωή γνωστός δημοσιογράφος