Γροθιά στο στομάχι τα λόγια της μητέρας της Τοπαλούδη:«Πολλές φορές αρνούμαι να σηκωθώ από το κρεβάτι»

Newsroom

Η δολοφονία της 21χρονης Ελένης Τοπαλούδη, η οποία βιάστηκε και σκοτώθηκε στην Ρόδο είναι μια ιστορία που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Πέρασαν τέσσερα χρόνια από τότε που το πανελλήνιο βρέθηκε σε βαθύ πένθος με το άκουσμα αυτής της είδησης. Οι πληγές στους δικούς της ανθρώπου είναι ακόμα ανοιχτές και οι γονείς της βαδίζουν τον δικό τους Γολγοθά. Ο χρόνος για εκείνους σταμάτησε εκείνη την τραγική στιγμή που έμαθαν ότι οι κόρη τους δεν είναι πλέον στη ζωή. Ο Γιάννης Τοπαλούδης και η Κούλα Αρμουτίδου ανοίγουν την καρδιά τους στο περιοδικό ΟΚ!.

Η συγκινητική συνέντευξη τους

Πιο συγκεκριμένα, ερωτήθηκαν:

Πριν γίνει το κακό, είχατε τη ζωή σας, τη σειρά σας, στόχους και όνειρα. Τώρα πώς είναι η καθημερινότητά σας;

Κούλα: Είναι πολύ δύσκολη. Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε όλο αυτό που ζούμε. Δεν υπάρχει διάθεση. Εγώ πολλές φορές αρνούμαι να σηκωθώ από το κρεβάτι. Δεν θέλω να κάνω δουλειά, να μαγειρέψω, να κάνω τα αυτονόητα. Υπάρχει άρνηση για τη ζωή, αδιαφορία. Με ένα απλανές βλέμμα βυθισμένη στον δικό μου κόσμο.

Συνεχώς ζω με την Ελένη μαζί και πονάει η καρδιά μου. Δεν είμαι πια η ζωντανή Κούλα που ήταν ενεργός πολίτης στη μικρή πόλη που ζούμε. Τώρα πλήρης αδιαφορία. Τον πρώτο καιρό αρνιόμουν να πάω και να λουστώ.

Γιάννης: Ούτε στους γιατρούς για τον ετήσιο έλεγχο δεν θέλαμε να πάμε. Πήγαμε μετά από δυο-τρία χρόνια. Δεν μπορούμε καν να εργαστούμε. Τα παιδιά καταλαβαίνουν τη διάθεση του εκπαιδευτικού.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΝΕΑ

ΕλλάδαΈκτακτο: Νεος Μεγάλος σεισμός τώραStories“Αντρίκειο ζεϊμπέκικο” Τούρκος σηκώνεται να χορέψει βαρύ ελληνικό ζεϊμπέκικο – Λίγο μετά γίνεται η… αποκάλυψη!

Πώς να προσφέρουμε χαρά στα παιδιά; Ζούμε για να ζούμε. Πλέον όλα είναι με το «πρέπει». Αναγκαστικά πρέπει να κάνουμε τα καθημερινά πράγματα. Όλα τα κάναμε πριν με κέφι και χαμόγελο. Τώρα όχι πια.