Αιμίλιος Βεάκης: Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί όχι μόνο πρότυπο της Τέχνης του, αλλά και πρότυπο ανθρώπου. Γεννημένος στις 13 Δεκεμβρίου 1884, ήταν εγγονός του λόγιου και θεατρικού συγγραφέα Ιωάννη Βεάκη. Μεγάλωσε με συγγενείς που αναλάμβαναν την κηδεμονία του, επειδή έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς του στην αρχή της ζωής του.
Κατά τη διάρκεια της εφηβείας του και παρά τις αντιρρήσεις των κηδεμόνων του, ο σπουδαίος ηθοποιός κάνει την επανάστασή του και στα 16 του χρόνια δίνει με επιτυχία εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου, αλλά σύντομα η σχολή έκλεισε. Συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά και αυτές τις διέκοψε, προκειμένου να παίξει σαν ηθοποιός σε θέατρα της Αθήνας. Σύντομα όμως ξεκίνησε μακροχρόνιες περιοδείες στην ελληνική επαρχία με εξαιρετικές παραστάσεις.
Με την έναρξη των Βαλκανικών πολέμων, το 1912, ο Αιμίλιος Βεάκης επιστρατεύεται και διακρίνεται για την ανδρεία του. Με την επιστροφή του το 1914 εγκαθίσταται στην Αθήνα και συνεργάζεται με την Κοτοπούλη, αργότερα με την Κυβέλη και με άλλους εκλεκτούς θιάσους, με εξαιρετικές αποδόσεις σε όλα τα είδη του θεάτρου.
Το 1932 αρχίζει η συνεργασία του με το Εθνικό Θέατρο, στο οποίο έδωσε ανεπανάληπτες παραστάσεις που έγραψαν ιστορία και δημιούργησαν Σχολή. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής αλλά και μετά τα Δεκεμβριανά οργανώθηκε στο ΕΑΜ με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν διώξεις που τον ταλαιπώρησαν. Τον Απρίλιο και τον Μάιο του 1951 ο Αιμίλιος Βεάκης έδωσε τις αποχαιρετιστήριες παραστάσεις του στο Εθνικό Θέατρο.
Στον κινηματογράφο συμμετείχε σε μερικές βουβές ταινίες. Το 1943 η Φίνος Φιλμ είχε την τιμή, στην πρώτη επίσημη ταινία της, με τίτλο «Η Φωνή της Καρδιάς», να έχει πρωταγωνιστή τον μεγάλο ηθοποιό. Το 1950, ένα χρόνο πριν αφήσει τα εγκόσμια, πρωταγωνίστησε και στην ταινία «Αρραβωνιάσματα» της Νόβακ Φιλμ.
Το ταλέντο του Βεάκη είχε επικροτήσει και ο μεγαλύτερος «Σαιξπηρικός» ηθοποιός, και για πολλούς ο σημαντικότερος ηθοποιός του 20ού αιώνα, Λώρενς Ολιβιέ. Καθώς παρακολουθούσε την παράσταση «Βασιλιάς Ληρ», στην οποία ο Αιμίλιος Βεάκης ερμήνευε τον ομώνυμο ρόλο, αναφώνησε στην Κατίνα Παξινού: «Αυτός είναι ο Βασιλιάς Ληρ!».
Σήμερα το σύγχρονο θερινό θέατρο του Δήμου Πειραιά φέρει το όνομά του (Βεάκειο), ενώ στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς υπάρχει η προτομή του. Από το 1994 το θεατρικό μουσείο απονέμει κάθε δύο χρόνια το έπαθλο «Αιμίλιος Βεάκης» για πρώτους ανδρικούς ρόλους, καθώς και το «τιμητικό έπαθλο Βεάκη» για τη συνολική προσφορά τους στο θέατρο.
ΕλλάδαΑνείπωτη θλίψη! Πέθανε ο Μανούσος ΜανουσάκηςLifestyleΔύσκολες ώρες για την Βασίλισσα των Χαλιών, Δέσποινα Μοιραράκη
Ακόμα, ο σπουδαίος ηθοποιός δεν περιορίστηκε μόνο στην υποκριτική, αλλά ανέπτυξε και το ταλέντο στη συγγραφή, αφού επέδειξε πλούσιο συγγραφικό έργο με διηγήματα, θεατρικά έργα και ποιήματα. Ένα από αυτά δείχνει και την ανθρώπινη μεγαλοσύνη του. Πρόκειται για το ποίημα-αφιέρωμα στον Έλληνα δικτάτορα Μεταξά για το ΟΧΙ που αντέταξε στους Ιταλούς. Και όμως ο Βεάκης ήταν κουμουνιστής!
Στις 29 Ιουνίου 1951 στην Αθήνα ένα μεγάλο κεφάλαιο για το ελληνικό θέατρο και την ιστορία κλείνει. Τότε ήταν που ο Αιμίλιος Βεάκης κλείνει για τελευταία φορά τα μάτια του, σε ηλικία 66 ετών. Το βράδυ της ίδιας μέρας και ενώ καθόταν με τη σύζυγό του στο μπαλκόνι του σπιτιού του στην Κυψέλη ένιωσε αδιαθεσία και πήγε στο νοσοκομείο, όμως οι γιατροί δεν κατάφεραν να τον σώσουν.
Ο Αιμίλιος Βεάκης ζει ακόμα στη μνήμη μας και την καρδιά μας, μέσα από το θεάτρο στον Πειραιά που έχει το όνομά του, βλέποντας την προτομή μου κάθε φορά που περνάμε έξω από το Δημοτικό Θέατρο, αλλά κυρίως μέσα από το πάθος που έδειξε για την Τέχνη του.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Ο Έλληνας ηθοποιός που πέθανε πάνω στη σκηνή ενώ το κοινό τον αποθέωνε
Πέθανε τόσο νέος αγαπημένος Έλληνας ηθοποιός